Οι απαρχές: Τα υβρίδια του rock'n'roll των Sex Pistols!

Σε μια πρόσφατη (13 Νοεμβρίου 2006) παρουσίασή του στο περιοδικό ΤΙΜΕ, που τον θέλει έναν από τους ήρωες των καιρών, ο John Lydon (Johnny Rotten) θυμάται τις πρώτες μέρες του punk λέγοντας: «Είχαμε κηρύξει πόλεμο σε ολόκληρη τη χώρα – χωρίς να το θέλουμε».
Γιατί η Βρετανία στα μέσα της δεκαετίας του 1970 βρισκόταν πολύ κοντά στη γενική απεργία. Ήταν διχασμένη και τα χαρούμενα τραγουδάκια για αγάπες, ήλιους και λουλούδια έμοιαζαν ασυντόνιστα με τους καιρούς. Η χώρα χρειαζόταν το punk, κι αυτό δεν θα είχε γίνει ποτέ πραγματικότητα χωρίς τον Lydon. Αυτός είχε τη στάση και την εμφάνιση και ήταν επίσης ένας άνθρωπος που εκφραζόταν με ευκολία και σαφήνεια. Οι στίχοι του κι ο τρόπος εκφοράς τους ήταν ένας κοινωνικός σχολιασμός διανθισμένος με σπιρτάδα και κακεντρέχεια. Έτσι γινόταν απειλητικός για κάποιους, ενώ άλλους τους ενέπνεε βαθιά. Τι είχε συμβεί;
Το καλοκαίρι του 1976 ήταν ιδιαίτερα θερμό –κλιματολογικά– στη Βρετανία. Από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο το Λονδίνο τη μία ασφυκτιούσε κάτω από το νέφος του, ενώ την άλλη ψηνόταν κάτω από ένα λαμπερό ήλιο. Η Φύση έδινε ένα «εθνικό τονωτικό» στον Τύπο και την Τηλεόραση, σαν να ’χε επιτέλους «διαλυθεί η κατάρα της Βρετανίας» και έμοιαζε να παραμερίζει στο περιθώριο και ν’ ακυρώνει τις διχόνοιες και τις απεργίες. Οι εμφανίσεις της «έξαλλης νεολαίας» στην Oxford Street, με σαλβάρια, σορτσάκια και μπικίνι, έγιναν το αγαπημένο θέμα των ειδήσεων των 10μ.μ. Όμως το κύμα καύσωνα χαρακτηρίστηκε επίσημα ξηρασία, καθώς το γρασίδι του Hyde Park άρχισε να παίρνει μια απαλή καφετιά απόχρωση και ανησυχίες για ρωγμές στα θεμέλια των κτιρίων εξ αιτίας της ζέστης άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια.Ο απόηχος του κινήματος των χίπις ήταν ακόμη ζωντανός και στην πολυπολιτισμική, κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Αγγλίας διάφορα μουσικά ρεύματα από την Τζαμάικα ή τις ΗΠΑ, αδιαμόρφωτες ακόμα προτάσεις για κάτι καινούργιο, ζητούσαν μια θέση κάτω από τον ωραίο ήλιο εκείνου του καλοκαιριού. Είχε έρθει η στιγμή για τους punks να κάνουν το εντυπωσιακό τους ντεμπούτο στη σκηνή και το μουσικό τύπο.Το περιοδικό Punk1 είχε ήδη εμφανιστεί και κυκλοφορούσε από τις αρχές της χρονιάς. Το πρώτο τεύχος είχε εξώφυλλο τον Lou Reed και το δεύτερο την Patti Smith. Βασικές επιρροές και οι δυο τους στη διαμόρφωση του νέου ρεύματος, με παρουσιάσεις που πλαισιώθηκαν από άρθρα για τη σκηνή της Νέας Υόρκης, η οποία ξεκίνησε από τη μουσική κίνηση του Mercer Arts Center. Οι New York Dolls και οι Suicide είχαν στιγματίσει εκεί την ιστορία του ροκ. Ήταν μια αναδυόμενη underground σκηνή, η οποία ξεκίνησε με την διάλυση των Velvet Underground του Lou Reed, και, όταν κατέρρευσε το κτίριο του Mercer, το 1973, μεταφέρθηκε στα κλαμπ Max’s Kansas City και CBGBs. Εκεί ο νέος ήχος περιλάμβανε συγκροτήματα όπως οι Ramones, οι Television, οι Blondie, ο Johnny Thunders με τους Heartbreakers, ο Richard Hell με τους Voidoids και οι Talking Heads.